جان سوداسی

ارتباطی که تو فضای مجازی با آدما دارم با ارتباطی که قبلا تو دنیای واقعی با آدما داشتم خیلی خیلی فرق داره....این حرفهای که اینجا میزنم عمرا بتونم تو واقعیت بزنم...نمی‌دونم از کم رویی هست یا نه...شایدم الان فرق کرده باشم...قبلا نوشته بودم که آرزوم اینه بدون لرزش صدا حرف بزنم....من خیلی جاها حرف برای گفتن داشتم....اما بخاطر کم رویی و لرزش صدا نتونستم بگم....گاهی احساس خفگی کردم....چقدر خودمو شماتت کردم که بهتر از دیگران میدونستم اما حرفی نزدم...گاهی محیطی که زندگی کردم رو مقصر میدونم....محیطی که بهم یاد داد نشانه با ادب بودن اینه باید ساکت باشی...این ساکت بودن در من سکنا گزیده....آدما منو با همین ویژگی میشناسن....برای همین میخوام از این آدما فرار کنم....جایی خیلی خیلی دور از اینجا....